१९३० चं दशक. अमेरिकेतील मिशिगन राज्य.

https://www.facebook.com/100044560684437/posts/pfbid0PvomsmuWnSq7v3TFS2PxH8Lw6DWAoSrX3oYmSVXdk6XhBy9832sXqBNPeS9pP1EXl/
डोनाल्ड सरांनी मात्र वेगळं काही करून पाहायचं ठरवलं. दुसऱ्या दिवशी त्यांनी संपूर्ण वर्गाला एक कविता लिहून आणायला सांगितली —
"तुम्हाला ज्या गोष्टीवर कविता लिहावीशी वाटेल, त्यावर लिहा. विषयाचं कोणतंही बंधन नाही !"
त्याच आठवड्यात, महामंदीच्या काळात कुपोषणाशी लढण्यासाठी सरकारने फ्लोरिडातून व्हिटॅमिन सी असलेली काही फळं मिशिगनला पाठवली होती.
एक समाजकल्याण अधिकारी जिमच्या घरी त्यातीलच एक ग्रेपफ्रूट क्रेट (पपनस) घेऊन आला.
जिमने त्याचा पहिला घास घेतला… आणि थक्क झाला. कडक हिवाळ्याच्या मोसमात अशा रसाळ, गोड, सुगंधी चविष्ट फळाचा अनुभव त्याने कधीच घेतला नव्हता.
त्या रात्री जिमने आपला आनंद शब्दांत मांडला — “ओड टू अ ग्रेपफ्रूट”.
रस, गंध आणि आश्चर्याने भरलेली, सुरेल आणि मनोहारी कविता.

दुसऱ्या दिवशी डोनाल्ड सरांनी ती वाचली… आणि ते थक्क झाले. पण कौतुक करण्याऐवजी त्यांनी एक वेगळंच धाडसाचं पाऊल उचललं — जे बरेच शिक्षक कधीच करणार नाहीत.
संपूर्ण वर्गासमोर त्यांनी सर्वाना सांगितलं —
"तुमच्या कविता चांगल्या आहेत, काही तर उत्कृष्ट. पण एक कविता विलक्षण आहे. आणि ती जिमने लिहिलेली कविता आहे.
जिम — पुढे ये आणि तुझी कविता वाचून दाखव."
जिम दग्ध झाला. आपली कविता छान आहे हे ऐकून फुललेला त्याचा चेहरा लगेचच उतरला. सरांनी आपल्याला फसवल्याची भावना त्याच्या मनात दाटून आली.

त्या क्षणी जिमचं आयुष्य बदलणारं सत्य त्याच्यासमोर प्रकट झालं होतं — तो कविता म्हणताना कधीच अडखळत नाही.
त्या दिवसानंतर त्याने आणखी कविता पाठ केल्या. त्या बोलण्याचा सराव केला.
आत्मविश्वास वाढलेला जिम आता वादविवाद मंडळात (Debate) सामील झाला. तिथून त्याने चक्क रंगभूमीवर झेप घेतली. तरुणपणी जिम एक कसलेला तरबेज कलाकार झाला. एवढंच नव्हे तर तो त्याच्या धीरगंभीर आवाजासाठी प्रसिद्ध झाला.
त्याला अनेक पुरस्कार मिळाले, मग एमी अवॉर्ड मिळाले , आणि मग चक्क मानद ऑस्कर मिळाले !
आणि मग… संपूर्ण अमेरिकेच्या लक्षात राहील असा प्रसिद्ध स्टार वॉर्स मालिकेतील एका दूरच्या आकाशगंगेतील डार्थ व्हेडर या पात्राचा आवाज जिम म्हणजेच जेम्स अर्ल जोन्स ने दिला. जो आवाज कधीकाळी बाहेरच पडत नव्हता तोच आवाज अमेरिकेतील सर्वाधिक ओळखला जाणारा आवाज ठरला !

आणि हे सगळं शक्य झालं एका अशा शिक्षकामुळे ज्याने त्याला आपल्या कमजोरीमागे लपून बसू दिलं नाही….ज्याने त्याला कोषातून बाहेर काढले.....ज्याने आपल्या विद्यार्थ्याला त्याच्याच पोटात असलेल्या कस्तुरीची ओळख करून दिली.....